Σπήλαιο - Σκήτη Του Οσίου Λεοντίου Και Άλλες Σκήτες Που Την Περιστοιχίζουν - Αχαΐα St. Leontios' Cave - Hermitage And Other Hermitages That Surround It - Achaia

Solo.

1963. Ο Αδελφός Άννα. Μάνος Κατράκης, Πέτρος Φυσσούν, Ξένια Καλογεροπούλου.

Μια ταινία τελείως ξεχωριστή, με πρωτότυπο σενάριο, φοβερή ατμόσφαιρα, εκπληκτικές ερμηνείες. Ποιος δεν θυμάται το Μάνο Κατράκη, σαν γέροντα μοναχό, να κραδαίνει το Σταυρό του Αγίου Κωνσταντίνου στην κορυφή της ιλιγγιώδους, πέτρινης σκάλας, κατακεραυνώνοντας τους βέβηλους;

Είστε προσκεκλημένοι σε ένα μαγικό ταξίδι, στο χώρο και στο χρόνο ...

Σε άλλο ένα μοναστικό κέντρο της αρχαιότητας, σε άλλο ένα "μικρό Άγιο Όρος", μετά τα Ασκηταριά του όρους Βαράσοβα ... το μοναστικό κέντρο του Αγ. Νικολάου του Κρεμαστού στο όρος Αράκυνθος ... να θυμίσω για όσους παρακολουθούν τα ταξίδια μου ... Όλα, σε δύσβατες, δυσπρόσιτες, μακρυσμένες από τον κόσμο και άγριες, όσο και πανέμορφες γωνιές του τόπου μας, μέσα σε σπήλαια και οπές της γης ...

"Συγχαίρουν οι απ' αιώνος όσιοι και ασκηταί και ασκήτριαι, οι εν ταις ιεραίς μοναίς, ερήμοις, σπηλαίοις και ταις οπαίς της γης ασκητικώς τελειωθέντες."

Στα απόκρημνα, διαβρωμένα βράχια, μια ολόκληρη μοναστική κοινότητα. Ηλικίας, τουλάχιστον 1000 ετών.

Παντού κελιά, διαμορφωμένα σε φυσικές κοιλότητες των βράχων. Οι είσοδοι είχαν καλυφθεί με κτίσματα που, στις περιπτώσεις που είχαν προσκολληθεί στην επιφάνεια του βράχου και δεν είχαν στερεωθεί στο έδαφος, κατακρημνίστηκαν μαζί με τμήματα του βράχου.
Σε άλλες περιπτώσεις, τα κελάκια - αητοφωληές που βρίσκονται σκαρφαλωμένα σε τεράστιο ύψος όπως αυτό της φωτογραφίας, απέμειναν δίχως πρόσβαση καθώς γκρεμίστηκαν οι "ανεμόσκαλες" που οδηγούσαν σε αυτά.

Τεράστια τα μεγέθη. Αυτά είναι ελάχιστα μονάχα, από τα πιο χαμηλά κελάκια.

Όπως προελέχθη, οι κατασκευές των προσόψεων που πατούσαν στο έδαφος και δεν ήταν μόνο προσκολλημένες στην επιφάνεια του βράχου , είχαν καλύτερη τύχη και διατηρούνται σε άριστη κατάσταση ως και σήμερα. Υπάρχει ακόμα χρόνος για την κατάλληλη συντήρηση ...

Όταν το τοπίο διαθέτει τόση και τόσο σπάνια ομορφιά, συνειδητοποιώ την αδυναμία μου να την αποτυπώσω στη φωτογραφία. Όποιος δεν έχει βρεθεί εκεί, δεν μπορεί να νοιώσει τίποτε, από αυτό που προσφέρει ο τόπος αυτός. Η φύση, τα ερειπωμένα απομεινάρια μιας μακρότατης ανθρώπινης παρουσίας, ο ιδρώτας και το αίμα του αγώνα των αφοσιωμένων ασκητών, που πότισαν τα αγιασμένα πια χώματα ...

Πλησιάζοντας τη σκήτη του Οσίου Λεοντίου, που αποτελεί το κέντρο της μοναστικής αυτής κοινότητας, καθώς ο ίδιος είναι ο ιδρυτής της ...

... και εισερχόμενοι κάτω από την τεράστια υπερκείμενη της πύλης κατασκευή, βλέπουμε αυτή την παράξενη ομορφιά, που συγκινεί. Που δημιουργεί τα συναισθήματα για τα οποία προανέφερα πως δεν είμαι ικανός να τα καταγράψω και μεταφέρω με το φακό της μηχανής μου ...

Προειδοποίηση, που μόνο υπερβολική δεν είναι ...

Ανεβαίνοντας διαδοχικές πέτρινες και ξύλινες σκάλες και σκαλωσιές, φτάνουμε στο ψηλότερο σημείο του ανθρώπινου κατασκευάσματος ...

 ... με την απίστευτη θέα προς τον ποταμό Σελινούντα και την Ι. Μ. Ταξιαρχών.

Στο ψηλότερο αυτό σημείο, έχουμε την ευκαιρία να προσκυνήσουμε την λάρνακα του Οσίου ...

... και να θαυμάσουμε τη θέα, μέσα από τα ανοίγματα παραθύρων της σκήτης του.

Εδώ, υπάρχει το λαγούμι που οδηγεί στον κυρίως χώρο άσκησης του Αγίου ...

... μέσα στα έγκατα του βράχου.

Φως ιλαρόν, αγίας δόξης ...
Όποιος δεν μπορεί να κατανοήσει κάποια πράγματα, σε χώρους σαν κι ετούτον ίσως καταφέρει να τα νοιώσει.
Αν όχι κι εδώ ..................

 Πίσω από το ταπεινό καντηλάκι, μια γνώριμη  παρέα, στις μοναχικές αναζητήσεις μου "εν σπηλαίοις και ταις οπαίς της γης" ...

Ανακαλύπτοντας άλλον έναν χώρο άσκησης του οσίου Λεοντίου ... πού αλλού;; Φυσικά, σε άλλη μια κοιλότητα του βράχου, κάτω από τις επιβλητικές κλίμακες ...

...

Η υποβλητική κατασκευή, πάνω από την πύλη εισόδου της σκήτης του Οσίου.

Φωτογραφικά παιχνίδια, που τα εμπνέει ο χώρος.

Άλλη άποψη των κλιμάκων ...

... ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα δίπλα σε αυτές και ...

... βοηθητικοί χώροι ακριβώς από κάτω τους. Διαμορφωμένα πάντα, όλα ...

... μέσα σε φυσικά κοιλώματα του βράχου. Φιλόξενα όλα για τις συμπαθητικές και ήσυχες κατοίκους τους, όπως αυτή που ησυχάζει λίγο πιο πάνω από τη συσκευή της φωτογραφίας.

 Βεβαίως, η ανθρώπινη και δη η Ελληνική ηλιθιότητα, δίνει παντού και πάντα το παρόν. Αναζητά ακόμα και το ελάχιστο -αριστουργηματικό- υπόλοιπο επιχρίσματος στον άγριο βράχο, για να εκφράσει την ασυγκράτητη καταστροφική μανία της, την παντελή έλλειψη παιδείας και πολιτισμού που τη χαρακτηρίζει και τη δυσθεώρητου ύψους ματαιοδοξία της.

Κατεβαίνοντας στην Ι. Μ. Ταξιαρχών, έχουμε την ευκαιρία - αντίστροφα πια - να παρατηρήσουμε το αρχαίο μοναστικό κέντρο, με κύρια εμφανές σημείο τον τεράστιο Σταυρό επί του βράχου, ο οποίος διακρίνεται πάνω δεξιά στη φωτογραφία.

Μονή, εξαιρετικά φροντισμένη από τη συνοδεία μοναχών που ησυχάζει εκεί. Όπως αποδεικνύει το παρεκκλήσιο του Κοιμητηρίου ...

... και πανέμορφες μικρές οάσεις, χώροι αναψυχής ...

... μέσα στην καθηλωτική ζέστη του καλοκαιρινού απομεσήμερου.

Σπηλαιολογικός Οδηγός Αιτωλοακαρνανίας. Τηλ. 6932778164
Speleological Guide of Aitoloakarnania Tel. 6932778164.